مانند سایه ایست که در تاریکی مطلق نیز تنهایم نمیگذارد

هر روز نقشه ای جدید برای فرار از دستش

هر روز راهی جدید برای گم شدن

ولی گویا او باهوش تر است

همه چیز را میداند تمام حرکاتم را

نمیدانم این تکرار چه چیزی را اثبات میکند

نمیدانم چرا رهایم نمیکند

نمیدانم شاید به گمانش فراموش میکنم

ولی عجیب با معرفت است

همه اش از حال میگوید که گذشته را بخواباند

شاید بتواند دوست خوبی باشد

حکایتش را نمیدانم

ولی گویا دنیا را این گونه ساختند

که خاطره های زخمی دوستت شوند.................

مانند هیزم مصنوعی شومینه

                                      میسوزم و پایان ندارم

                                     درد یعنی این............

نظرات شما عزیزان:

omid20

ساعت14:50---15 اسفند 1392

[وب سایت] - [ایمیل]

سلام باران جان وبلاگ بسیار زیبایی داری
پاسخ:ممنون لطف داری گلم

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: